Riaba-Moschter
Anno achtzeahhonderddreißech,
d`Beem hot grausech packt dr Froscht,
so dass d`Leut, ob faul, ob fleißech,
koi Obschd hent kriagt für nuia Moschd.
Wenn für d`Weiber jo ond Kender
ganz gwieß isch schlemm a Hongersnot,
isch`s fürn Manne no viel mender,
fehlt dr Moscht em Haus zom Brot.
Aus isch no mit Fraid ond Friede,
nemme schmeckt`n Kraut und Wuuscht,
koiner will do Plä(n) mai schmiede,
Thema “eins” hoißt bloß no Duuscht.
D`Naot ischt do zom Überwende!
s`frogt sech freilech jo bloß wie?
Ebbes Nuis sott ma erfende:
ebbes gsonds, net mit Chemie.
Aber mach a Fauscht mol ohne Fenger!
Do ischt älle Müah für d`Katz.
Wia schwitzet do dia Kuschterdenger
ond düftelet a`me Moscht-Ersatz.
Bloß ohne Äpfel, ohne Birageit
-es ebe halt koin Saft.
Halt! Ma könnt amol probiere
Riaba, dia geit`s massehaft.
Dui Idee hot potzblitz zonde.
Älles ischt zor Moschte grennt.
Neamer frogt, wer hot`s erfonde,
sìsch em Nu scho Gmoids-Patent.
D`Riaba schnell en d`Mühö nei karret
ond davo a Gschnitzel gmacht.
Älle schaffet se wia narret,
d`Press schier ausanander kracht.
Lauft dr Saft net endlich ronter?
Wia Regaschirm send älle gschpannt.
Jetzt!`r kommt!Mei Seel, a Wonder!
D`Leut send außer Rand ond Band.
Sodele, der wär erfonde,
dr Kuschterdenger Riabamoscht.
D`Fässer gfüllt ond nei de Schponte
ond no frai di Girgele-Proscht!